κεδρίνεος

κεδρίνεος, -έα, -ον

(Α)

ποιητ. τ. τού κέδρινος*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κέδρος + κατάλ. -ίνεος, (παρεκτεταμένη μορφή τής κατάλ. -ινος), πρβλ. ελεφαντ-ίνεος, ερ-ίνεος. Ο τ. κεδρίνεος χρησιμοποιείται αντί τού κέδρινος για μετρικούς λόγους].